روانشناختی رفتاری
کسی می تواند به خود کمک کند که گیر نکند و اطلاعات مهم یا حتی "شرم آور" را به درمان گر خود بگوید. شرم – و یادگیری بیش از حد نحوه سکوت – می‌تواند از بحث کردن در مورد مسائل کلیدی توسط مشتریان جلوگیری کند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه قرن، کسی می تواند به خود کمک کند که گیر نکند و اطلاعات مهم یا حتی “شرم آور” را به درمان گر خود بگوید.
شرم – و یادگیری بیش از حد نحوه سکوت – می‌تواند از بحث کردن در مورد مسائل کلیدی توسط مشتریان جلوگیری کند.برای اطلاعات بیشتر با اندیشه قرن همراه باشید.
کسی می تواند به خود کمک کند که گیر نکند و اطلاعات مهم یا حتی “شرم آور” را به درمانگر خود بگوید.
شرم – و یادگیری بیش از حد نحوه سکوت – می‌تواند از بحث کردن در مورد مسائل کلیدی توسط مشتریان جلوگیری کند.
تمرکز حواس بین جلسات و تمرینات رفتاری نیز می تواند مفید باشد.
شخصی دوست داشتنی که زمانی می شناختم بیش از سه سال بود که به یک درمانگر مراجعه کرده بود، اما او هرگز به او نگفت که کوکائین مصرف می کند. از او خواستم در یک جلسه آن را مطرح کند. او به طور مداوم امتناع می کرد. بعد از مدتی ارتباطمان قطع شد، اما از یکی از دوستانم شنیدم که به دلیل افسردگی پس از اقدام به خودکشی در بیمارستان بستری شده است. از دانستن این خبر بسیار متأسف شدم و فکر کردم اگر به درمانگرش می گفت چه اتفاقی می افتاد.
روانشناسی/عواملی که باعث طولانی شدن مراحل درمان میشوندو گاهی هم شکست! درمان
چرا بسیاری از مردم چیز مهمی را به درمانگر نمی گویند؟ چرا آنها، جلسه به جلسه، اشاره نمی کنند که توسط یکی از اعضای خانواده مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند، مورد تجاوز جنسی قرار گرفته اند، از کوکائین استفاده می کنند، معتاد به پورن هستند، به نوعی از رسانه ها استفاده می کنند و غیره؟
برخی از افراد حتی به خود اجازه نمی‌دهند به اتفاقی که افتاده فکر کنند، چه رسد به اینکه به درمانگر خود بگویند. فقط فکر کردن به آن موجی از ناراحتی و شرم را به همراه دارد. مقاله‌ای که اخیراً توسط محققان دانشگاه ییل و دانشکده پزشکی ایکان در کوه سینا در نیویورک منتشر شده است (پرل و همکاران، ۲۰۲۳) نشان می‌دهد که خاطرات آسیب‌زا در بخشی از مغز در اینجا و اکنون پردازش می‌شوند، انگار که هستند. در همین لحظه اتفاق می افتد جای تعجب نیست که مردم از فکر کردن به آنچه اتفاق افتاده اجتناب می کنند!
از سوی دیگر، برخی افراد افکار مزاحم دارند. آنها دوست خواهند داشت که افکار در مورد آنچه اتفاق افتاده ناپدید شوند، اما حتی در آن زمان نیز ممکن است به درمانگر خود نگویند.
من دوست دارم فکر کنم که یک کمیته در طبقه بالا وجود دارد. یعنی شبکه‌های عصبی زیادی وجود دارد و برخی از «اعضای کمیته» شما (شبکه‌های عصبی) آن را درست نمی‌دانند. اگر دهانت را باز کنی از شرم نمیری. اما «اعضای کمیته» مختلف ممکن است به شما بگویند: «این را نگو!»
شاید سال ها با بسته نگه داشتن دهان خود را ایمن نگه داشته اید.اگر سالها سکوت کردن را تمرین کرده اید، چرا انتظار دارید بالاخره دهان باز کنید و حرف بزنید؟ نخواهد بود. این شما را ناراحت می کند، شاید بسیار ناراحت کننده باشد.
مغز شما می خواهد شما را ایمن نگه دارد. خوشبختانه، برخی از جنبه های شما – “خود برتر؟” “خود” شما؟ “ذهن عاقل شما؟” “خود ضروری” شما؟ نمی‌دانم ممکن است دوست داشته باشید اسمش را چه بگذارید – می‌خواهد بیشتر از اینکه فقط ایمن باشد، با زندگی‌تان کار کند. آن خود دوست دارد در مورد این موضوعی که هرگز درباره آن صحبت نمی شود صحبت کند.
شاید شما تصور می کنید که درمانگر شما ممکن است «نشت کند». به خصوص اگر در گذشته به شما خیانت شده باشد، ممکن است اعتماد نداشته باشید که اطلاعات به نحوی منتشر نخواهد شد.
آیا به درمانگر خود اجازه داده اید که با شخص دیگری – روانپزشک خود صحبت کند؟ یک درمانگر دیگر؟ کسی در خانواده شما؟ اگر چنین است، ممکن است لازم باشد آن را لغو کنید. ناخودآگاه شما اعتماد ندارد که درمانگر شما چیزی به آن شخص نمی‌گوید، و آن شخص ممکن است چیزی به شخص دیگری بگوید، و… این ممکن است برای شما منطقی نباشد، اما بسیاری از چیزهایی که ما فکر می‌کنیم و احساس می‌کنیم و ممکن است. حتی انجام دادن لزوماً «معنی ندارد».
سال ها پیش، جان بردشاو مفهوم “شرم سمی” را رایج کرد. شرم سمی مربوط به تمامیت شماست. با این افکار همراه است که شما در زیر تحقیر کاملاً بی‌تفاوت هستید. شما باید در کمد یا تخت خود پنهان شوید.
مردم وقتی پر از شرم هستند هرگز هیچ کار مفید یا مفیدی انجام نمی دهند. آنها همچنین اغلب از احساس شرم به هر قیمتی اجتناب می‌کنند، و از هرگونه فکری که کمیته‌شان ممکن است با مصرف بیش از حد نوشیدنی، کشیدن علف‌های هرز، کار بیش از حد و غیره آنها را از بین ببرد دوری می‌کنند.
به شوخی می گویم که اگر شرمساری و سرزنش کمک می کرد، به مشتریان راهنمایی می کردم که چگونه آن را بهتر انجام دهند. اما این کار نمی کند. بسیاری از ما والدینی داشتیم که فقط بهترین ها را برای ما می خواستند، اما آنها عمیقاً معتقد بودند که شرمساری و سرزنش به تغییر رفتار افراد کمک می کند. بدون شک، شما با بزرگ شدن رفتارهای بسیاری را تغییر دادید. با این حال، در بسیاری از موارد، نه همه، نه به دلیل شرمساری یا سرزنش.
برخی از خوانندگان ممکن است متوجه شوند که یک رویکرد مبتنی بر رفتار بیشتر کمک خواهد کرد. دکتر آلبرت الیس، بنیانگذار رفتار درمانی عاطفی منطقی (REBT)، فکر می کرد که شرم آنقدر احساس قوی است که وقتی خوب می شود، مردم نمی دانند چگونه با آن کنار بیایند. در نتیجه، آنها ممکن است از هر چیزی که ممکن است باعث شرم شود اجتناب کنند و کارهایی مانند بی حسی خود را انجام دهند تا از احساس آن جلوگیری کنند.
برای کمک، می‌توانید به انتخاب خودتان شرم را با انجام «حملات شرم‌آور» تحریک کنید و در نتیجه یاد بگیرید که چگونه شرم را مدیریت کنید و به طور متفاوت به آن واکنش نشان دهید. یک نفر را که می شناسم بدون آرایش به جلسه رفت. دیگری عمداً با پوشیدن جوراب های نامتناسب، یکی آبی تیره و دیگری مشکی، به بانک خود رفت. آنها به تدریج مغز خود را “دوباره” کردند و یاد گرفتند که هرگز احساس شرم نکنند. آنها ممکن است احساس ناراحتی یا خجالت کنند اما خجالت نکشند. ممکن است احمقانه به نظر برسد. اما انجام یک حمله شرمساری ممکن است به شما کمک کند تا بینش قابل توجهی در مورد آنچه شما را عقب نگه می دارد به دست آورید.
پایان/*
اندیشه قرن را در ایتا دنبال کنید
اندیشه قرن را در تلگرام دنبال کنید
