در دنیای امروز، بسیاری از شرکتها در پی فشارهای اجتماعی و اقتصادی از برنامههای تنوع، برابری و شمول (DEI) فاصله گرفتهاند، اما این عقبنشینی نه تنها به ضرر کارکنان است بلکه باعث کاهش انگیزه و بهرهوری آنها میشود. رهبران آیندهنگر با بهک...
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه قرن، جواد آل حبیب- رهبری فراگیر با بهرهگیری از قدرت شادی: چگونه رهبری شاد تلاشهای تنوع، برابری و شمول (DEI) را احیا میکند و کارکنان را توانمند میسازد. در سالهای اخیر، برنامههای تنوع، برابری و شمول (DEI) در بسیاری از سازمانها به چالش کشیده شدهاند و برخی شرکتها به دلیل فشارهای مختلف از این برنامهها فاصله گرفتهاند. اما تحقیقات نشان میدهد که کنار گذاشتن DEI نه تنها به ضرر روحیه و انگیزه کارکنان است، بلکه میتواند بر عملکرد و سودآوری شرکتها نیز تاثیر منفی بگذارد.
در این میان، رهبران موفق به دنبال راهکارهایی برای بازتعریف و احیای این برنامهها هستند و یکی از مؤثرترین رویکردها، بهرهگیری از قدرت شادی در محیط کار است. شادی نه تنها به ایجاد فضایی شمولگرا کمک میکند، بلکه باعث افزایش رفاه روانی کارکنان، تقویت روابط و ایجاد امید در شرایط پرتنش و تقسیم شده امروز می.
در دنیای امروز، بسیاری از شرکتها در پی فشارهای اجتماعی و اقتصادی از برنامههای تنوع، برابری و شمول (DEI) فاصله گرفتهاند، اما این عقبنشینی نه تنها به ضرر کارکنان است بلکه باعث کاهش انگیزه و بهرهوری آنها میشود. رهبران آیندهنگر با بهکارگیری قدرت شادی میتوانند فرهنگ کاری شمولی ایجاد کنند که در آن همه احساس ارزشمندی، انرژی و انگیزه برای بهترین عملکرد خود را داشته باشند.
مطالعات اخیر نشان میدهد که عقبنشینی سازمانها از برنامههای تنوع، برابری و شمول (DEI) به کاهش روحیه کارکنان و ضرر مالی شرکتها منجر شده است. این تغییرات در شرایطی رخ میدهد که کارکنان بهطور گسترده با خستگی مفرط و بحران سلامت روان مواجه هستند، چیزی که به «شکست خاموش» نیز شناخته میشود.
تحقیقات روانشناسی مثبت نشان میدهد رهبران میتوانند در عین حفظ شمول، با ایجاد شادی در محیط کار به افزایش رفاه و انگیزه کارکنان کمک کنند. مطالعات درباره شادی، نقاط قوت، همراهی و امید نشان میدهد که رهبران فراگیر میتوانند آیندهای بهتر را تصور کنند و به آن شکل دهند.
در شرایطی که در آمریکا فشارها برای کاهش یا حذف برنامههای DEI افزایش یافته، بسیاری از شرکتها به عقبنشینی روی آوردهاند. اما نتایج یک نظرسنجی از مدیران کسبوکارهای آمریکایی نشان میدهد که دو سوم آنها پس از کاهش فعالیتهای DEI با کاهش روحیه کارکنان و تحریم مشتریان مواجه شدهاند. نمونهای از این اتفاق، فروشگاه تارگت است.
گزارش نظرسنجی Catalyst/Meltzer برای سال ۲۰۲۵ نشان میدهد که بیش از ۴۰ درصد کارکنان آمریکایی اعلام کردهاند در صورت توقف حمایت شرکت از DEI، محل کارشان را ترک خواهند کرد. جالب اینکه یک سوم مدیرانی که برنامههای DEI را کاهش داده بودند، بعدها مجبور شدند آنها را دوباره فعال کنند.
بنابراین، به جای کنار گذاشتن DEI، رهبران در جستجوی روشهایی برای بازتعریف، بازسازی و تصور مجدد محیطهای کاری فراگیر هستند. ما پیشنهاد میکنیم این تغییر را با استفاده از قدرت شادی پیش ببریم.
شادی، مانند آنچه شاعر توی دریکوت به عنوان «عملی از مقاومت» توصیف کرده، میتواند واکنشی هدفمند در برابر فشارها و ناملایمات باشد. برای مثال، شادی سیاهپوستان (Black Joy) به معنای جشن گرفتن هویت، صدای، قدرت، دستاوردها و حکمت جامعه سیاهپوستان است؛ در حالی که این جامعه اغلب در سکوت و نادیده گرفته شدن قرار دارد.
امروز، شادی اهمیت بیشتری پیدا کرده چون کارکنان در معرض خستگی شدید و بحران سلامت روان هستند که هزینهای معادل ۴۳۸ میلیارد دلار به کاهش بهرهوری شرکتها وارد کرده است.
رهبران باید راهکارهایی بیابند که نه تنها فرهنگ کاری عادلانه و فراگیر را حفظ کند، بلکه شادی، روابط قویتر، منابع روانی بهتر و امید را در میان کارکنان تقویت کند.
در شرایط فشار، ممکن است وسوسه شویم روی محدودیتها و موانع تمرکز کنیم و عقبنشینی کنیم یا سرسختانه همان روشهای قدیمی را ادامه دهیم؛ اما این دو رویکرد به سلامت روان آسیب میزند، ما را از انرژی درونیمان دور میکند و باعث ناامیدی و فرسودگی میشود. پیشنهاد ما این است که روی توانمندیها تمرکز کنیم و شادی را به عنوان سرمایهای برای پیشرفت بپذیریم.
طبق نظرسنجی Catalyst/Meltzer، ۸۸ درصد کارکنان آمریکایی تمایل دارند درباره همراهی (allyship) و شمول اطلاعات بیشتری کسب کنند. تحقیقات نشان میدهد شادی میتواند تفکر نوآورانه درباره همراهی را تسهیل کند چون افراد را آزاد میکند تا بدون ترس درباره بهبود آینده صحبت کنند و ایدههای تازه را تجربه کنند. شادی باعث ایجاد اعتماد و تعامل آزادانهتر میان کارکنان میشود که از ارکان اصلی شمول است.
ممکن است در شرایط رنج و مشکلات گسترده، به نظر برسد که پرداختن به شادی بیمورد است، اما شادی به معنای شادی کاذب، مثبتنگری اجباری یا نادیده گرفتن درد و بیعدالتی نیست. رهبران نمیتوانند با سرزنش یا اجبار کارکنان را به امید و شادی وادار کنند.
بلکه شادی و امید نمادی از مقاومت در برابر مشکلات است؛ انرژیبخش اقدام سازنده و مقابله قوی با بدبینی که نابرابریها را تشدید میکند. رهبران فراگیر باید شهامت داشته باشند سیستمها را به چالش کشیده و بازتصور کنند؛ شادی منبع این شهامت است، نه فرار از مشکلات.
برای نمونه، حتی در شرایط سخت حاشیهنشینی کیبرا در کنیا، مردم با وجود اذعان به نابرابریها و خشونت، با روشهایی که تنش را کاهش میدهد، فضای مثبت و ارتباط عمیقتری ایجاد میکنند. شادی و امید را به عنوان انتخابی آگاهانه میپذیرند و این فرهنگ باعث انگیزه و افتخار میشود.
اگر شادی در چنین شرایطی امکانپذیر است، چرا همین الان در محیط کار ما نباشد؟
رهبرانی که شادی را مدل میکنند، محیطهایی میسازند که افراد احساس دیده شدن، ارزشمندی و دعوت به ابراز خود میکنند. شادی در محیط کار، احساس امنیت روانی و کرامت را به ارمغان میآورد و ما را به انسانیت مشترکمان یادآوری میکند؛ ما نیازی به بحران نداریم تا بفهمیم چه چیزهای عمیقی با هم داریم.
در ادامه سه روش برای رهبران فراگیر که میتوانند شادی را در محیط کار تقویت کنند:
شناخت و تقویت نقاط قوت: شادی به ما کمک میکند که دید بهتری نسبت به خود و دیگران داشته باشیم و نقاط قوت همدیگر را بهتر بشناسیم. این امر برای عدالت و موفقیت DEI حیاتی است چون اغلب دستاوردهای زنان و اقلیتها نادیده گرفته میشود یا به اشتباه به مردان سفیدپوست نسبت داده میشود.
ایجاد و پرورش ارتباطات سالم: در زمانهایی که اختلاف نظر زیاد است، رهبران باید اعتماد بسازند، تنشها را کاهش دهند و محیط کاری منسجم و همدلانه ایجاد کنند. گوش دادن فعال، پیگیری وضعیت کارکنان و حمایت عملی از آنها باعث افزایش اعتماد و کاهش تنش میشود.
فراتر رفتن از بدبینی: زمانی که شادی کم است، بدبینی فعالیت را سرکوب میکند. پژوهشها پیشنهاد میکنند با «شکاکیت امیدوارانه» یعنی اعتماد به دیگران همراه با پذیرش شواهد جدید، میتوان به شادی و امید رسید و از انتظار پایین خارج شد.
برای رهبران فراگیر، شادی چیزی فراتر از یک گزینه خوشایند است؛ شادی نیرویی رادیکال، تجدیدکننده و رابطهساز است که تاثیر را عمیقتر میکند، اعتماد را تقویت میکند و مسیر طولانی شمول را به سفری جذاب تبدیل مینماید.
پایان/*
.
