به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه قرن،  درمان می تواند به مردان کمک کند تا مردانگی را برای خود تعریف کنند، احساسات را کشف کنند و مهارت های مقابله ای سالم را توسعه دهند.برای اطلاعات بیشتر با اندیشه قرن همراه باشید.

امتیاز کلیدی

مردانی که تجربیات نامطلوب دوران کودکی (ACEs) را تحمل می کنند، احتمالاً علائم PTSD را بیرونی می کنند.
رویدادهای آسیب زا که “قابل قبول” در نظر گرفته می شوند – جنگ، دعوا، حوادث – کمتر مضر نیستند.
اکثر مردان وقتی درمورد مبارزات خود صحبت می کنند احساس شرم و ترس می کنند.
درمان می تواند به مردان کمک کند تا مردانگی را برای خود تعریف کنند، احساسات را کشف کنند و مهارت های مقابله ای سالم را توسعه دهند.

چگونه هنجارهای اجتماعی احساسات مردان را ساکت می کند؟در مورد آن چه باید کرد؟

توسط دانیل سکستون، M.S.، LMHC

زمانی که در مقطع فوق لیسانس بودم، به من گفته شد که آگاه باشم که مردانی که در گروه درمانی قرار می‌گیرند، تمایل به رفتارهای بسته دارند، از ابراز احساسات اجتناب می‌کنند و در آسیب‌پذیری مشکل دارند. این تجربه من نیست. من متوجه می‌شوم که مردان اغلب آرزوی فرصتی برای آسیب‌پذیر بودن، مهربان بودن و داشتن این فرصت را دارند. برخی در جلساتی با بیرونی سخت حاضر می‌شوند، اما ترس از نشان دادن درون خود به دیگران وجود دارد.

بررسی تجربیات نامطلوب دوران کودکی

تجارب نامطلوب دوران کودکی، یا ACE، رویدادهای استرس زا یا آسیب زا هستند که در زندگی کودک قبل از سن ۱۸ سالگی اتفاق می افتد. آنها می توانند شامل سوء استفاده فیزیکی، عاطفی یا جنسی، مشاهده خشونت در خانه یا جامعه، بی توجهی یا حتی اختلال در عملکرد خانواده باشند. جدایی والدین یا بیماری روانی چنین تجربیاتی می تواند تأثیر قابل توجه و ماندگاری بر سلامت و رفاه فرد داشته باشد و در طول بزرگسالی تأثیر بگذارد.

از ده سؤالی که شامل آزمون ACE ها می شود، مردان با نرخ بالاتری نسبت به زنان گزارش می دهند که یکی از اعضای خانواده آنها زندانی شده است (جیانو و همکاران، ۲۰۲۰) و اینکه آنها مورد آزار فیزیکی قرار گرفته اند (جونز و همکاران، ۲۰۲۲). بزرگ شدن با یک مراقب در زندان یا تجربه هر نوع سوء استفاده می تواند بار سنگینی باشد که به اکثر کودکان و نوجوانان آموزش داده نمی شود که چگونه از نظر عاطفی آن را پردازش کنند.

تأثیرات تجربیات آسیب زا در دوران کودکی

جامعه غربی مردان را تشویق می‌کند تا با نمایشی از رواق‌گرایی و سرسختی با رویدادهایی که می‌توانند آسیب‌زا باشند، رفتار کنند. برخی از رویدادهای آسیب زا حتی برای مردان قابل قبول تلقی می شوند – جنگ، دعوا، ضرب و شتم – اگرچه می توانند از نظر فیزیکی بسیار مخرب باشند. رویدادهای آسیب زا که در این دسته بندی ها قرار نمی گیرند، می توانند به سرعت عادی شوند یا علیرغم خطرناک بودن برای سلامت روان فرد، به عنوان بی اهمیت از بین بروند.

چرا مردان کمک نمی خواهند؟

هنجارهایی که مردان را تشویق می‌کنند قوی و انعطاف‌پذیر عمل کنند، مستقیماً با آسیب‌پذیری ناشی از حوادث آسیب‌زا مخالفت می‌کنند. با توجه به انتظاراتی که چنین هنجارهایی از مردان ایجاد می کند، قربانی آزار کلامی، فیزیکی و/یا جنسی مستقیماً نشان می دهد که فرد با استانداردها مطابقت ندارد و بنابراین بی ارزش است. احساس عمیق شرم یکی از پیامدهای آن است.

جلوتر آمدن شرم درونی شده را تشدید می‌کند – این امر نشان می‌دهد که آن مردان از نظر دیگران و همچنین در نظر خودشان با هنجارها سازگار نیستند. از قضا، تمایل به پرداختن به درد گذشته علیرغم ترس از انجام این کار، مردانه تر از دفن کردن آن بیشتر به خاطر نفس است، مشروط بر اینکه انجام این کار از نظر فیزیکی ایمن باشد.

مردان همچنین به گونه ای آموزش دیده اند که نتوانند تشخیص دهند که چه زمانی مشکلات سلامت روان رخ می دهد. احتمال کمتری وجود دارد که بتوانند علائم افسردگی را در هنگام بروز تشخیص دهند، به طوری که میزان تشخیص برای مردان تقریباً نیمی از زنان است. علاوه بر این، هنگامی که مردان مبتلا به افسردگی تشخیص داده می شوند، علائم شدیدتری دارند، با میزان بالاتری از سوء مصرف مواد، خشونت، و اقدام به خودکشی (Seidler et al., 2016).

در سال ۲۰۲۲، نرخ خودکشی در آمریکا به اوج خود در ۸۰ سال گذشته رسید، با این نرخ برای مردان ۲۲.۸ در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر بود (Petras, 2023). در صورتی که مردان نتوانند آنها را در حین وقوع درک کنند، گزارش ناکافی در مورد مسائل مربوط به سلامت روان و موارد سوء استفاده بیشتر محتمل است.

ننگ درونی مرتبط با آسیب پذیر بودن هم به عنوان یک مکانیسم دفاعی برای محافظت از شخص در برابر قضاوت دیگران و هم به عنوان زندانی برای کسانی که از تجربیات خارج از هنجارهای ناشی از آن رنج می برند، عمل می کند. با عمل مطابق با هنجارها، مردان از انتقاد مصون می مانند و هر چیزی که از آن عبور کند را می توان طرد کرد، زیرا در جهان بینی نمی گنجد.

دانیل سکستون یک مشاور مسلط الکلی و سوء مصرف مواد، یک مشاور بهداشت روان دارای مجوز، و یک مشاور بین المللی الکل و مواد مخدر دارای مدرک کارشناسی ارشد در مشاوره سلامت روان است. در کوهستان، او از یک رویکرد شخص محور برای بهبودی استفاده می کند.

پایان/*

اندیشه قرن را در ایتا دنبال کنید

اندیشه قرن را در تلگرام دنبال کنید