به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه قرن، ذهن آگاهی نباید به روتین های مدیتیشن سفت و سخت محدود شود، می توان آن را به آرامی در طول روز اجرا کرد.گیل هاسون بررسی می کند که چگونه حضور در حال حاضر می تواند احساسات اضطراب و افسردگی را کاهش دهدبرای اطلاعات بیشتر با اندیشه معاصر همراه باشید.

آگاهی ذهن

ممکن است فکر کنید که ذهن آگاه بودن مستلزم توانایی این است که ذهن خود را کاملاً پاک کنید و در تلاش برای رسیدن به مکان بهتری به حالت تغییر یافته بروید. اینطور نیست؛ ذهن آگاهی شامل روال های مدیتیشن پیچیده نیست. ذهن آگاهی به معنای داشتن ذهنی خالی یا سرکوب افکار و احساسات نیست. همچنین نیازی به سالها تمرین، نشستن در وضعیت نیلوفر آبی با لباس سفید روان در یک ساحل زیبا نیست.هیچ چیز عرفانی در مورد ذهن آگاهی وجود ندارد. آگاه بودن به سادگی به معنای آگاه بودن و درگیر شدن با آنچه در حال حاضر اتفاق می افتد است. در مورد بودن در لحظه است.اگر تا به حال در یک جدول کلمات متقاطع یا یک بازی رومیزی غرق شده اید، از دل خود آواز می خوانید یا خود را در کتاب یا فیلمی، نامه ای که در حال نوشتن آن بودید یا کاری که انجام می دادید، گم کرده اید، پس ذهن آگاهی را تجربه کرده اید. ; شما کاملا در آن لحظه بوده اید

حواس پرتی ذهن چیست /چگونه می توان جلوی آن را گرفت!

کودکان الگوهای بسیار خوبی برای حضور در لحظه هستند.

کودکان را در حین بازی تماشا کنید. آنها به اتفاقی که دیروز افتاد یا قرار است بعداً امروز انجام دهند فکر نمی کنند. آنها به سادگی در آنچه می کشند، می سازند یا وانمود می کنند جذب می شوند.وقتی ناراحت هستند، فریاد بزنید و گریه کنید – هیچ چیز دیگری مهم نیست جز آنچه آنها را ناراحت کرده است. آنها در مورد آن گریه می کنند، و سپس ادامه می دهند. موقعیت توهین آمیز رفته و فراموش شده است.و اگر تا به حال کودکان خردسال را به سینما برده باشید، می دانید که آنها همه چیز را جدید و شگفت انگیز می یابند. آنها به چراغ های روشن سالن خیره می شوند. به همه کسانی که دورشان نشسته اند خیره می شوند. صندلی‌ها را بالا و پایین می‌برند، به صفحه بزرگ ضربه می‌زنند و وقتی صدای بلند موسیقی شروع می‌شود، تکان می‌خورند. وقتی ترسناک می شود به شما چنگ می زنند و وقتی خنده دار است با صدای بلند می خندند. آنها هر لحظه را به طور کامل زندگی می کنند.

گربه ها همچنین به ما نشان می دهند که چگونه در لحظه زندگی کنیم. وقتی گربه‌مان نورمن را تماشا می‌کنم، مطمئن هستم که او به برند جدیدی از غذای گربه‌ای که در اوایل روز خورده بود فکر نمی‌کند یا نگران غذای شام نیست. او غرق در آنچه در حال حاضر اتفاق می افتد است. نورمن به سادگی لحظه به لحظه زندگی می کند.شما می توانید در هر لحظه ذهن خود را حفظ کنید. شما می توانید آن را در حال حاضر انجام دهید. همه چیز را متوقف کنید. روی آنچه اتفاق می افتد تمرکز کنید. چه چیزی می توانید بشنوید؟ چه بویی می توانید داشته باشید؟ نگاه مستقیم به سر؛ چی میبینی؟ چه احساسی می توانید داشته باشید؟ چه چیزی را می توانید بچشید؟به آن فکر نکنید؛ نیازی نیست آنچه را که در حال وقوع است دوست داشته باشید یا دوست نداشته باشید، تأیید یا رد کنید. شما فقط باید از آن آگاه باشید. حتی اگر چیزی وجود ندارد، فقط مراقب تنفس خود باشید. احساس هوا در هنگام ورود به بینی یا دهان و پر شدن ریه ها و بیرون رفتن مجدد.

ذهن شگفت انگیز شما

آیا همه اینها کمی بیهوده به نظر می رسد؟ این رویکرد عدم انجام چگونه می تواند ارزشی داشته باشد؟ بگذار توضیح بدهم.

توانایی تفکر؛ فکر کردن به رویدادهای گذشته و اندیشیدن به آینده – برنامه ریزی از قبل – ویژگی ای است که ما را به عنوان انسان تعریف می کند.

علاوه بر توانایی تفکر در مورد چیزهایی که در حال رخ دادن هستند، می توانیم به آنها فکر کنیم

کارهایی که انجام دادند و نشدند

چیزهایی که اتفاق افتاده است

چیزهایی که ممکن است اتفاق بیفتد

چیزهایی که ممکن است هرگز اتفاق نیفتند

اما اندیشیدن همیشه یک موهبت غیر قابل کاهش نیست. اغلب اوقات، افکار شما می توانند شما را به دام بیندازند. شما را در گذشته و در دام آینده گرفتار کنید.اگر در مورد وقایع نشخوار می کنید و بارها و بارها به آنها باز می گردید، پس در گذشته زندگی می کنید. شما آنجا گرفتار شده اید مواقع دیگر، ممکن است در مورد آنچه پیش رو دارید نگران باشید. مضطرب و نگران، در دام آینده گرفتار شده اید. و همیشه ذهن شما با تفسیر یا قضاوت در حال صحبت است.زمانی برای تجربه آنچه در حال حاضر اتفاق می‌افتد وجود ندارد، زیرا با فکر کردن به اتفاقات فردا یا هفته آینده حواس‌تان پرت شده است، یا شاید نگران کارهایی هستید که دیروز انجام داده‌اید یا نتوانسته‌اید انجام دهید.حتی زمانی که اتفاق خاصی نمی افتد، اتفاقی در حال رخ دادن است. تفکر در حال وقوع است. به‌جای اینکه صرفاً آگاه باشیم و درگیر اتفاقاتی باشیم که در حال رخ دادن است، به این فکر می‌کنیم که چه چیزی اتفاق می‌افتد یا نیست.به نظر می رسد که فکر کردن تنظیمات پیش فرض ما باشد.

اگر تا به حال سعی کرده اید مدیتیشن کنید، اولین چیزی که متوجه می شوید این است که ذهن شما زندگی خاص خود را دارد. فقط به فکر کردن ادامه دارد: برنامه ریزی، پیش بینی، نگرانی، دوست داشتن، دوست نداشتن، به خاطر سپردن، فراموش کردن، انتقاد کردن، قضاوت کردن و غیره.یک مطالعه در سال ۲۰۱۰ نشان داد که مردم نیمی از ساعات بیداری خود را صرف فکر کردن به چیزی غیر از آنچه در واقع انجام می‌دهند می‌کنند و این سرگردانی ذهن معمولاً آنها را ناراضی می‌کند. این تحقیق که توسط روانشناسان متیو کیلینگزورث و دانیل تی. گیلبرت از دانشگاه هاروارد انجام شد، از یک اپلیکیشن آیفون برای جمع آوری ۲۵۰۰۰۰ نقطه داده در مورد افکار، احساسات و اعمال افراد در حین انجام زندگیشان استفاده کرد.آنها کشف کردند که ذهن ما در حدود ۴۶.۹ درصد مواقع در هر فعالیت معینی سرگردان است و میزان سرگردانی ذهن برای همه فعالیت ها به جز یک فعالیت حداقل ۳۰ درصد بود. تنها فعالیتی که عموماً مورد توجه مردم قرار گرفت، داشتن رابطه جنسی بود.

پایان/*

اندیشه قرن را در ایتا دنبال کنید

اندیشه قرن را در تلگرام دنبال کنید