در یک دنیای کامل، موفقیت از بلند این تابستان چشم‌های تازه‌ای را به یکی از واضح‌ترین تأثیراتش جلب می‌کند. نه، توماس هریس نه، هرچند برای دیدن کمی نیازی به روشن بینی نداشتی انسان شکارچی در آن هیجان انگیز شکار انسان بیایید در عوض درباره کیوشی کوروساوا، کارگردان پرکار ژاپنی جشنواره‌های ترسناک و غیرعادی صحبت کنیم. درمان و نبض. وحشتناک ترین لحظات در بلند همه از کتاب بازی او سرچشمه می گیرد: جیب هایی از هوای مرده، عکس های پهن که فقط یک تار مو را برای راحتی دراز کرده است، روشی که او به آرامی توجه ما را به فضاهای شوم فضای خالی یا خارج از صفحه، با استفاده از آنچه که هستیم، جلب می کند. نه دیدن به زیر پوست ما. اسمش را لمس کیوشی بگذارید.

خود کوروساوا گاهی آن تماس را از دست می دهد. از زمان سوار شدن بر موج J-horror به رسمیت شناختن بین المللی در آغاز قرن بیست و یکم، سابقه او بسیار ضعیف بوده است. برای هر تمرین عالی در ناراحتی، یک آزمایش ژانر ناخوشایند وجود دارد که به حماقت آشکار تبدیل می شود. ابر، فیلم جدید کوروساوا که این هفته در تورنتو پخش می شود (و سومین فیلم امسال او!) اندکی از هر دو است. به عنوان یک داستان هشدار دهنده در مورد خطرات نفوذ وب، جدی گرفتن آن دشوار است. اما چنگال سخت کارگردان بر هنرش کم نشده است، و او آن را در اینجا به کار می‌برد که به یک اکشن هیجان‌انگیز غیرمعمول – از طریق توجه دقیقش به مسدود کردن و قاب‌بندی – تبدیل می‌شود.

از نظر سبک و موضوع می توانید تماس بگیرید ابر قطعه ای همراه با معروف ترین فیلم کوروساوا: تریلر وحشتناک و اساسی شبح در ماشین نبض، که پیشاپیش وب را نیروی تاریکی تصور می کرد که کل جوانان بیگانه را می بلعد. (به خاطر داشته باشید که این سالها قبل از این بود که بچه های تاثیرپذیر شروع به فرو ریختن حفره های خرگوش یوتیوب به افراط گرایی و ناامیدی کنند.) در حالی که آن فیلم وب را به عنوان نوعی تهدید انفعالی برای بافت جامعه معرفی می کرد و نوجوانان را به حالت خلسه و نابودی می کشاند. ، این جدید نسل جدیدی از هنجارگرایی اینترنتی را هدف قرار می دهد و نقشی را که در تشدید جریان های خشم شناور آزاد ایفا می کند. این عنوان هم به اتر دیجیتالی سحابی که بسیاری از داده‌های ما در آن زندگی می‌کنند و هم به گروهی که مانند یک کومولونیمبوس شوم شکل می‌گیرد، اشاره دارد.

کوروساوا مکان‌نمای خود را روی یک شخصیت به‌طور نمادین خالی قرار می‌دهد: ریوسوکه یوشی (ماساکی سودا)، یک مشت فروش مجدد بیست و چند ساله که غریبه‌ها را در اینترنت فریب می‌دهد و فریب می‌دهد. ابر با او شروع می‌کند که یک شرکت تامین پزشکی را برای محموله‌ای از به اصطلاح «ماشین‌های درمانی» فروخته نشده باز می‌کند که به شدت به دنبال تخلیه آن هستند. چند دقیقه بعد، ریوسوک – که با نام کاربری مستعار راتل شناخته می‌شود – جلوی مانیتور کامپیوترش می‌رود و بی‌پرده منتظر می‌شود تا اقلام به فروش برسند. کاری که آنها در ابتدا به آرامی و سپس به طور پیوسته انجام می دهند و یکی یکی از فروشگاه اینترنتی خود ناپدید می شوند، گویی او مایل به خرید آنلاین با همان قدرت های هیپنوتیزمی شرور است. درمان برای تحریک قتل استفاده می شود.

برای مدتی، ابر چیزی بیشتر از مطالعه شخصیت یک کارآفرین تنبل عصر وب با جاه طلبی های کم و ظلم های کمتر عمل می کند. به قدری از مسئولیت بیزار است که در لحظه ای که رئیسش او را مجبور به ترفیع می کند، کار روزانه خود را ترک می کند، ریوسوکه در نهایت با دوست دخترش (کوتون فوروکاوا) توکیو را ترک می کند و به اقامتگاهی در یک شهر کوچک نقل مکان می کند که می تواند فروش مجدد خود را انجام دهد. کلاهبرداری تمام وقت آیا همه اینها صرفاً نقد نسلی کوروساوا است، پرتره ای از سرمایه داران اجتماعی و جوان نوپا که به دنبال درآمد منفعل هستند؟

اگرچه زمان می برد، ابر در نهایت به نقطه عطفی می رسد – لحظه ای که شیک بازی های معمولی ریوسوکه به او می رسد. احتمالاً چیزهای بیشتری در مورد آن محور نباید فاش شود، به جز این که بگوییم فیلم در برابر هرگونه توضیح آشکارا فراطبیعی مقاومت می کند، حتی با رسیدن به تب و تاب شدید پوچی که با منطق رویا هم مرز است. در اکران مطبوعاتی فیلم در تورنتو، خشونت فزاینده با انفجار خنده مواجه شد – واکنشی بیش از حد، شاید به تغییر ژانر فیلم، اما واکنشی که به کم خطر بودن کوروساوا اشاره می کند. وقتی قهرمان داستان شما یک شرور بی‌اخلاقی بی‌اخلاقی است، فقط می‌توانید (به هر طریقی) روی بوته‌ی عجیب و غریب او سرمایه‌گذاری کنید، زمانی که ویرانی‌های ناشی از صفحه‌کلید در نهایت منجر به عواقب بدی می‌شود.

ابر کمی بیش از حد احمقانه است که نمی توان آن را به عنوان هر نوع بیانیه دلخراشی در مورد اینترنت به عنوان آبریز طمع و خشم عمل کرد. با این حال، شما مجبور نیستید آن را بخرید تمام سناریوی کابوس داکسینگ برای درک نحوه اجرای آن. کوروساوا با جان کارپنتر، روح خویشاوندی در هنر گمشده ساختن تعلیق از طریق آهنگسازی، مقایسه‌های چاپلوس‌کننده‌ای داشت. به این منظور، ابر در نهایت مانند یک ریف ظالمانه بازی می کند حمله به حوزه ۱۳، مرز بین نمایش اکشن و ترسناک حمله به خانه را محو می کند. همه اینها در نحوه هماهنگی کارگردان آشفتگی است – با استفاده از پیش زمینه و پس زمینه، تأکید بر سایه ها و اشکال.

برای مثال، لحظه‌ای شگفت‌انگیز وجود دارد که ریوسوکه کسی را از پنجره می‌گیرد، و در حالی که به آشپزخانه برمی‌گردد، شکل ناگهان در قاب قرار می‌گیرد. داخل، از بین بردن شکاف بین خطر بالقوه و فوری. در آن لحظه، کوروساوا لمس کیوشی را پس می گیرد. حتی یک تریلر “کوچک” مانند ابر می تواند به شما یادآوری کند که دست لخت او در پشت گردن چه احساسی دارد.

ابر اخیرا در جشنواره بین المللی فیلم تورنتو به نمایش درآمد. هنوز در انتظار توزیع ایالات متحده است.