به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه قرن، مطالعه جدیدی که در American Behavioral Scientist منتشر شده است، رابطه بین اضطراب و حمایت از احزاب پوپولیست راستگرا را روشن می کند.برای اطلاعات بیشتر اندیشه قرن را دنبال کنید.

روانشناسی

مطالعه جدیدی که در American Behavioral Scientist منتشر شده است، رابطه بین اضطراب و حمایت از احزاب پوپولیست راستگرا را روشن می کند. یافته‌ها نشان می‌دهند که اضطراب نقش مهمی در شکل‌دهی نگرش‌های متناقض دارد که هم تسلیم اقتدارگرایانه و هم نخبه‌ستیزی را در زمینه‌های مختلف هدایت می‌کند.

اضطرابگره گشایی از رابطه پیچیده بین اضطراب و پوپولیسم راستگرا!

تحقیقات قبلی شواهد متناقضی در مورد ارتباط بین اضطراب و حمایت از احزاب پوپولیست راستگرا نشان داده است. هدف مطالعه جدید این بود که این رابطه را با بررسی اینکه چگونه دو بعد فرعی به ظاهر متضاد ایدئولوژی جناح راست – تسلیم اقتدارگرا و نخبه ستیزی – میانجی گری تأثیر اضطراب بر حمایت از احزاب پوپولیست راست را روشن کند.

احزاب پوپولیست دست راستی در بسیاری از کشورهای جهان از جمله آلمان در حال افزایش هستند. سوزان ویت، سرپرست DeZIM.lab و سرپرست DeZIM Cluster Data-Methods-Monitoring در موسسه DeZIM در برلین، می‌گوید: ما می‌خواستیم بفهمیم که چرا این احزاب حمایت زیادی به دست می‌آورند.

این مطالعه شامل یک نظرسنجی آنلاین از ۱۸۷۹ شهروند آلمانی در دسامبر ۲۰۲۰ بود. نمونه با در نظر گرفتن سن، جنسیت، تحصیلات و منطقه جغرافیایی به دقت برای نمایندگی رای دهندگان آلمانی انتخاب شد. پاسخ دهندگان به سؤالاتی در مورد تمایل خود به رأی دادن به «آلترناتیو برای آلمان» (AfD)، یک حزب پوپولیست راستگرا، در مقیاس ۱ تا ۱۱ پاسخ دادند. آنها همچنین ارزیابی هایی را تکمیل کردند که تسلیم اقتدارگرایانه (ترجیح اطاعت از مقامات رسمی) و ضد مخالفت را می سنجد. نخبه گرایی (گرایش به بی اعتمادی و شورش علیه نخبگان).

محققان بین دو شکل اضطراب تمایز قائل شدند:

اضطراب موقعیتی (که توسط تهدیدهای فوری ایجاد می شود) و اضطراب منتشر (یک گرایش عمومی به اضطراب). برای اندازه گیری اضطراب موقعیتی، شرکت کنندگان در معرض یک بحران اجتماعی یا محرک های خنثی قرار گرفتند و سپس در مورد وضعیت عاطفی آنها سوال شد. اضطراب منتشر به عنوان یک گرایش عمومی از طریق ابزارهای روانشناختی استاندارد اندازه گیری شد.

نتایج نشان داد که نخبه ستیزی نقش تعیین کننده تری در میانجیگری رابطه بین اضطراب و حمایت از AfD ایفا می کند. این نگرش سرکش تأثیر قوی تری بر ترجیحات سیاسی داشت تا تسلیم اقتدارگرایانه، که تأثیری کاهنده بر حمایت پوپولیستی داشت. در حالی که هر دو زیربعد نگرش‌های راست‌گرا با افزایش اضطراب افزایش می‌یابد، رابطه مثبت کلی بین اضطراب و حمایت از AfD عمدتاً توسط نخبه‌ستیزی میانجی‌گری می‌شود.

جالب اینجاست که اضطراب موقعیتی و اضطراب منتشر تأثیرات متفاوتی بر این دو نگرش داشتند.

اضطراب موقعیتی، ناشی از تهدیدات فوری اجتماعی، به شدت با تسلیم شدن اقتدارگرا مرتبط بود، زیرا افراد مضطرب با تجمع در اطراف مقامات مستقر به دنبال محافظت بودند. اضطراب پراکنده که منعکس کننده گرایش عمومی به اضطراب است، به شدت به سمت نخبه ستیزی و بدبینی مقامات مستقر متمایل شد.

محققان توضیح دادند: “در نتیجه، نیروهای متضاد این دو مسیر تمایل به خنثی کردن یکدیگر دارند و هیچ اثر غیرمستقیم اما مستقیمی از اضطراب موقعیتی بر حمایت AfD باقی نمی‌گذارند.” این یافته نشان می‌دهد که لفاظی‌های ترس [پوپولیستی راست‌گرا] می‌تواند نتیجه معکوس داشته باشد، زمانی که رای‌دهندگان ترسیده به جای شورش علیه احزاب، در مواجهه با تهدیدات برجسته به دنبال سرپناهی باشند.

یافته‌های این مطالعه پیچیدگی نگرش‌های سیاسی و نقش متناقض آن در شکل‌گیری آن‌ها را برجسته می‌کند. از یک سو، ترس و ناامنی، برخی از افراد را وادار می کند تا از طریق تسلیم مستبدانه، در پناه مقامات سنتی باشند. از سوی دیگر، استرس می‌تواند به شورش علیه نخبگانی دامن بزند که تصور می‌شود تهدیدات اجتماعی را به وجود آورده‌اند یا از آن سوءاستفاده کرده‌اند و نخبه‌ستیزی را تقویت می‌کند.

ویت به PsyPost گفت: اضطراب عنصری است که مردم را مستعد برنامه‌های پوپولیستی راست می‌کند. نگرش نسبت به اقتدار نقش مهمی، هرچند متناقض، در این امر ایفا می کند. از یک سو، ترس انگیزه تسلیم در برابر رهبری قوی است و از سوی دیگر، استرس می تواند شورش علیه مقامات مستقر را نیز تشویق کند.

اما این مطالعه، مانند همه تحقیقات، شامل برخی از هشدارها است. ویت خاطرنشان کرد: “از آنجایی که این یک مطالعه همبستگی است، ما نمی توانیم یک رابطه علی را ثابت کنیم.” ما همچنین با مواجهه با نیمی از آزمودنی ها با اظهارات منفی در مورد مسائل اجتماعی (اقلیم، حقوق بازنشستگی، جرم و جنایت و …) به طور تجربی استرس را القا کردیم. دستکاری آزمایشی استرس مؤثر بود، و پویایی‌های کمی متفاوت برای هر دو زیر گروه قابل تشخیص است، اما درمان آزمایشی آنقدر قوی نبود که مستقیماً بر حمایت از احزاب راست تأثیر بگذارد.

ویت افزود: «در حالی که خشم پیش‌بینی‌کننده نگرش‌های پوپولیستی جناح راست است، نقش استرس کمتر مورد بررسی قرار گرفته است.» با این حال، تحقیقات روان‌شناختی نشان می‌دهد که استرس (یا ترس) واکنشی فوری به یک تهدید است، در حالی که خشم یک واکنش پایین‌دستی است. با این مطالعه، ما امیدواریم که بتوانیم تحقیقاتی را در مورد اضطراب به عنوان پیش‌بینی‌کننده حمایت از احزاب پوپولیست راست‌گرا و در مورد نقش متناقض موضع‌گیری‌ها نسبت به قدرت تحریک کنیم.»

پایان/*

اندیشه قرن را در ایتا دنبال کنید

اندیشه قرن را در تلگرام دنبال کنید