روانشناختی رفتاری

طبق تحقیقات بسیاری از افراد تیز بین توسط ژنتیک خود تا ۱۰۰سالگی عمر میکنند!

محققان کشف کرده اند که افرادی که تا 100 سال عمر می کنند و از نظر شناختی سالم می مانند، دارای تغییرات ژنتیکی هستند که ممکن است از بیماری آلزایمر محافظت کند

طول عمر. پیری

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه قرن، محققان کشف کرده اند که افرادی که تا ۱۰۰ سال عمر می کنند و از نظر شناختی سالم می مانند، دارای تغییرات ژنتیکی هستند که ممکن است از بیماری آلزایمر محافظت کند.برای اطلاعات بیشتر اندیشه قرن را دنبال کنید.

آلزایمر و ۱۰۰ سالگی

محققان کشف کرده اند که افرادی که تا ۱۰۰ سال عمر می کنند و از نظر شناختی سالم می مانند، دارای تغییرات ژنتیکی هستند که ممکن است از بیماری آلزایمر محافظت کند. این “الل های محافظ” در میان افراد صد ساله در مقایسه با بیماران آلزایمر و حتی افراد میانسال بدون این بیماری به طور قابل توجهی شایع تر است. این یافته می تواند راه را برای رویکردهای جدید در پیشگیری و درمان آلزایمر، به ویژه با تمرکز بر تقویت این مکانیسم های ژنتیکی محافظتی، هموار کند.

طبق تحقیقات بسیاری از افراد تیز بین توسط ژنتیک خود تا 100سالگی عمر میکنند!

طبق تحقیقات بسیاری از افراد تیز بین توسط ژنتیک خود تا ۱۰۰سالگی عمر میکنند!

یافته های جدید در مجله Alzheimer’s & Dementia منتشر شده است.

بیماری آلزایمر یک اختلال عصبی پیشرونده است که عمدتاً افراد مسن با عمر زیاد  را تحت تأثیر قرار می دهد و منجر به کاهش عملکردهای شناختی مانند حافظه و استدلال می شود. با گذشت زمان، این می تواند منجر به از دست دادن کامل استقلال و در نهایت مرگ شود. خطر ابتلا به آلزایمر با افزایش سن به میزان قابل توجهی افزایش می‌یابد، و در حالی که بخشی اجتناب‌ناپذیر از پیری نیست، یکی از شایع‌ترین علل زوال عقل در میان سالمندان است.

جمعیت جهانی افراد ۱۰۰ ساله و بالاتر به سرعت در حال افزایش است، پیش‌بینی‌ها حاکی از آن است که تا سال ۲۰۵۰ بیش از ۳ میلیون صد ساله در سراسر جهان وجود خواهد داشت. شایان ذکر است، زیرمجموعه‌ای از این افراد نه تنها به این سن پیشرفته می‌رسند، بلکه این کار را با حفظ عملکردهای شناختی دقیق انجام می‌دهند. . این گروه استثنایی فرصتی منحصر به فرد برای درک عوامل محافظت کننده در برابر بیماری آلزایمر فراهم می کند که می تواند کلید طول عمر و پیری سالم باشد.

هن هولشتگ، استادیار بخش ژنتیک انسانی مرکز پزشکی دانشگاه آمستردام، نویسنده این مطالعه، گفت: «رسیدن به سنین شدید با حفظ سلامت شناختی در خانواده‌ها اتفاق می‌افتد.می‌خواستم بدانم کدام عناصر ژنتیکی دخیل هستند تا ببینم چه چیزهایی می‌توانیم از آن عناصر بیاموزیم. آنها برای چه چیزی کدگذاری می‌کنند، و اگر بدانیم کدام مکانیسم‌های مولکولی را تنظیم می‌کنند، آیا می‌توانیم از آن برای کمک به افرادی که در معرض خطر زوال عقل هستند یاد بگیریم؟»

به همین دلیل است که من مطالعه ۱۰۰-plus را راه‌اندازی کردم، یک مطالعه همگروهی روی صدساله‌هایی که از نظر شناختی سالم هستند، و در کنار DNA آن‌ها، سیستم ایمنی، میکروبیوم روده‌شان را بررسی می‌کنیم و برخی از صدساله‌ها با اهدای مغز پس از مرگ موافقت می‌کنند و به ما امکان می‌دهد یک دیدگاه جامع از اینکه چگونه عوامل ژنتیکی محافظ بالقوه منجر به یک زندگی طولانی و سالم می شود.

در مجموع ۶۷۴۷ نفر در این مطالعه وارد شدند. نمونه شامل ۲۵۴۲ بیمار مبتلا به آلزایمر بود، از جمله بیمارانی که از نظر بالینی از طریق ارزیابی های عصبی تشخیص داده شدند و سایرین از نظر پاتولوژیک تایید شدند. گروه‌های کنترل شامل ۱۷۷۶ فرد مسن از یک مطالعه طولی پیری، ۱۵۲۴ بزرگسالی بودند که کاهش ذهنی شناختی داشتند اما پس از بررسی کامل مشخص شد که از نظر شناختی نرمال هستند و چندین گروه کنترل کوچکتر شامل ۶۲ کنترل سالم و ۱۹۶ شرکت‌کننده از یک مطالعه دوقلو. یک گروه مهم دیگر شامل ۳۶۰ صد ساله از مطالعه ۱۰۰ نفر بود که از طریق گزارش خود و گزارش های نیابتی تأیید شد که از نظر شناختی سالم هستند.

تنیجه

تجزیه و تحلیل ژنتیکی بر روی ۸۶ پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی (SNPs) متمرکز شد که تغییراتی در یک موقعیت واحد در DNA هستند که قبلاً با بیماری آلزایمر در مطالعات ارتباطی گسترده ژنوم (GWAS) مرتبط بود. برای ارزیابی اهمیت یافته های ژنتیکی، این مطالعه فراوانی و تأثیر این SNP ها را در گروه های مختلف مقایسه کرد. این رویکرد به محققان اجازه داد تا تغییرات ژنتیکی را مشخص کنند که در صدسالگی کاهش یافته یا غنی شده است.

 

پایان/*

اندیشه قرن را در ایتا دنبال کنید

اندیشه قرن را در تلگرام دنبال کنید

مطالب مرتبط