سی سال پیش، درست پس از اتمام دوره لیسانسم در روانشناسی، تابستانی را در مدرسه ای در کلمبوس، اوهایو، به تدریس در مهدکودک گذراندم، مدرسه ای که برای کودکان مبتلا به اختلالات رفتاری طراحی شده بود، که بسیاری از آنها با اختلال نافرمانی مقابله ای (ODD) تشخیص داده شدند. بدنه دانشجویی عمدتاً BIPOC بود و آسیب های زیادی را متحمل شده بود: جدایی از خانواده، اشکال مختلف سوء استفاده، بی توجهی، و بی ثباتی سیستم مراقبت از خانواده. کارکنان عمدتا سفیدپوست بودند و آموزش دیده بودند تا رفتار کودکان را از طریق یک لنز کنترل و مهار ببینند.

تنها در ۲۲ سالگی، به من یاد دادند که چگونه از نظر فیزیکی بچه ها را مهار کنم، و اولین بار که مجبور شدم این کار را انجام دهم، در هر سطحی احساس اشتباه کردم. ناراحتی من قابل لمس بود و دیدم کودکی که مهارش کردم حتی بدتر شد. این احساس در من وجود داشت که به چیزی مهم توجه نمی شود. اکنون، سه دهه و تجربیات بالینی بی‌شماری بعد، می‌دانم که آنچه گم شده بود، آگاهی صریح از نژادپرستی سیستمیک و نقش آسیب‌های بین نسلی، جمعی و مزمن بود.

منبع: آمینه توری

دکتر روپیندر کی لگا وارد شوید

دکتر روپی لگا یک روانپزشک کودک، نوجوان و بزرگسال است که کار خود را وقف افشای چگونگی تلاقی نژادپرستی سیستماتیک با تشخیص سلامت روان، به ویژه ODD کرده است. در مقاله ای که اخیراً در اطفال، «بچه بدی وجود ندارد: رویکردی ضد نژادپرستانه به اختلال نافرمانی مخالف»، او چارچوبی پیشگامانه برای محافظت از کودکان در برابر آسیب های ناشی از تشخیص بیش از حد در کودکان رنگین پوست و شیوه های بالینی نژادپرستانه ارائه می دهد.

چه کسی به این اطلاعات نیاز دارد

برای رسیدگی و اصلاح صحیح این پدیده، چندین حوزه باید از تأثیر نژادپرستی بر تشخیص اختلالات رفتاری مطلع شوند.

• والدین و عزیزان
• مربیان و مربیان
• ارائه دهندگان مراقبت از کودکان
• مدیران پرونده
• کارگران خدمات اجتماعی
• پزشکان و ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی
• طرفداران عدالت نژادی

در اصل همه ما.

چه چیزی در خطر است

• تأثیر نامتناسب بر کودکان BIPOC: برچسب های ODD اغلب کودکان را از کلاس های درس تا سیستم عدالت کیفری دنبال می کنند. وقتی معلمان و پزشکان پاسخ‌های احساسی قابل درک به تروما را به عنوان «سرپیچی» می‌بینند، این کودکان مداخلات حمایتی را از دست می‌دهند و در عوض با اقدامات تنبیهی مواجه می‌شوند.
• خط لوله مدرسه تا زندان: کودکی که به عنوان مخالف تلقی می شود در معرض خطر بیشتری برای تعلیق، اخراج و دستگیری قرار دارد. این نه تنها آموزش آنها را مختل می کند، بلکه آنها را در مسیری با فرصت های محدود برای درمان یا موفقیت قرار می دهد.
• تعصبات فرهنگی و نژادی: دکتر لقا تأکید می کند که دستورالعمل های استاندارد نقش نژادپرستی را نادیده می گیرند. وقت آن است که بپرسیم: آیا ما کودکان را تشخیص می دهیم یا نابرابری های سیستمی را تشخیص می دهیم؟

رویکرد ضد نژادپرستی دکتر لقا

دکتر لقا در مقاله خود از روشی سه مرحله ای حمایت می کند:

1. تصدیق کنید که چگونه نژادپرستی باعث رفتارها می شود.
   برچسب هایی مانند ODD اغلب تجربیات زندگی شده کودکان به حاشیه رانده شده را کاهش می دهند. هنگامی که محیط کودک مملو از تبعیض یا فقر است، به اصطلاح «سرپیچی» ممکن است محافظت از خود باشد، نه بی نظمی.
2. نابرابری های سیستمی را شناسایی و مستند کنید.
   ارائه دهندگان باید به صراحت نیروهای در حال بازی را ثبت کنند – سیاست های تنبیهی مدرسه، پلیس سختگیرانه در محله های خاص، کلیشه های نژادپرستانه در محیط های بالینی – و اینکه چگونه اینها به ارائه یک کودک شکل می دهد.
3. در مراقبت های ضد نژادپرستی شرکت کنید.
   دکتر لقا به جای تمرکز بر کنترل رفتارهای کودک، مداخلاتی را می طلبد که تروما را التیام بخشد، تاب آوری ایجاد کند و کودکان را توانمند کند. از آموزش روانی گرفته تا مستندسازی مبتنی بر قدرت، هدف این است که بچه‌هایی را که به اشتباه «نافرمانی» نامیده شده‌اند، دوباره انسانی کنیم.

موارد در Point

موارد زیر چند نمونه موردی است که دکتر لگا به اشتراک گذاشت تا به ما کمک کند بفهمیم نژادپرستی چگونه بر تشخیص اختلال نارسایی جنسی تأثیر می‌گذارد و چگونه رویکرد ضد نژادپرستانه به بهبودی کمک می‌کند:

• ترس فرزند خوانده: نوجوانی پس از فرار از یک خانه گروهی به اورژانس می رسد، با برچسب “خشونت آمیز”. دکتر لگا تجارب خود را به عنوان راهبردهای بقا که توسط تروما شکل گرفته است، دوباره تعریف کرد. او به جای آرام کردن یا محدود کردن نوجوان، تشخیص ODD را حذف کرد و آن را با همدلی جایگزین کرد و اطمینان حاصل کرد که رویکردی انسانی تر در حال حرکت به جلو است.
• کودک ۹ ساله بخشنده: پسر جوانی به دلیل عصبانیت و امتناع از انجام درخواست های معلمان بارها در مدرسه تنبیه شد. معلوم شد که او برای مرگ اخیر یکی از والدین عزادار بوده است – یک رویداد مهم زندگی که در سوابق او ثبت نشده است. مداخله دکتر لقا تنبیه را به رویکردی حمایتی تبدیل کرد که به غم و اندوه او می پرداخت.

غذای آماده عملی

• مقاومت در برابر برچسب ها: اگر یک کودک BIPOC دارای برچسب ODD است، دلیل آن را بپرسید. قبل از نسبت دادن رفتار به یک اختلال درونی، هر گونه آسیب یا نابرابری بدون توجه را بررسی کنید.
• تعریف مجدد “انضباط”: انضباط واقعی هدایت کردن است نه تنبیه. رویکردهای آگاه از تروما اعتماد و گفتگوی باز را ایجاد می کند – اجزای اساسی برای هر مداخله معنادار.
• اگر پزشک یا ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی هستید، با خانواده ها شریک شوید: مراقبت مشارکتی و از نظر فرهنگی شایسته می تواند علل ریشه ای پریشانی را آشکار کند و نقاط قوت کودک را برجسته کند.
• کار ضد نژادپرستی خود را انجام دهید. خود را در مورد نژادپرستی و تعصب ناخودآگاه و آگاهی چندفرهنگی آموزش دهید. در درون نگری و خود اندیشی شرکت کنید. برای مقابله با نژادپرستی خود، مشاوره یا درمان را در نظر بگیرید. در مورد نژاد گفتگوهای صادقانه داشته باشید.
  • کتاب های پیشنهادی:
    • چگونه یک ضد نژادپرست باشیم توسط ابراهیم ایکس کندی
    • استعمار زدایی از سلامت روان دکتر جنیفر مولان
    • کتاب شفای نژادی نوشته دکتر آنلیس سینگ
    • آپارتاید پزشکی توسط هریت واشنگتن
    • پروژه ۱۶۱۹
  • گروه های پیشنهادی حامی ضد نژادپرستی:
    • مردان سفید برای عدالت نژادی
    • حقوق معلولان کالیفرنیا
    • گناهان باطل
    • جنبش قدرت خانواده

کجا درباره دکتر لقا بیشتر بدانیم

افکار نهایی

با نگاهی به روزهایی که در آن کلاس مهدکودک کلمبوس بودم، متوجه شدم که آن کودکان شایسته رویکردی بودند که ریشه در شفقت و درک فرهنگی داشت، نه محدودیت‌های فیزیکی و قضاوت. تعهد دکتر لگا به کشف زیربنای نژادپرستانه تشخیص های رایج مانند ODD مسیر رو به جلو را روشن می کند. با نام‌گذاری و رسیدگی به نابرابری‌های سیستمی، می‌توانیم از کودکان محافظت کنیم – و اطمینان حاصل کنیم که هر یک ذاتاً خوب و شایسته حمایت دیده می‌شوند. بیایید با هم به این فراخوان پاسخ دهیم.