پارادوکس کمال گرا این است که طرز فکر که سوخت را برای دستاوردهای بالا فراهم می کند ، می تواند منجر به استرس مزمن ، فرسودگی و نارضایتی شود.

کمال گرایی غالباً در حرفه های پر فشار پاداش می گیرد و حتی تشویق می شود. در صنایعی مانند امور مالی ، قانون ، پزشکی و کارآفرینی ، استانداردهای بالا ، نظم و انضباط بی امان و پیگیری غیر سازنده از تعالی به عنوان نقاط قوت تلقی می شود.

اما یک مطالعه اخیر منتشر شده در روانشناس بالینی دریافت که کمال گرایی به شدت با پریشانی زیاد ، انتقاد از خود و فرسودگی عاطفی مرتبط است. در حالی که کمال گرایی می تواند دستاورد را به خود جلب کند ، همچنین دارای یک طرف تاریک است: همان طرز فکر که موفقیت سوخت می تواند منجر به استرس مزمن ، فرسودگی و نارضایتی شود. با گذشت زمان ، هزینه تلاش برای برتری در هر منطقه – چه حرفه ای و چه شخصی – می تواند موفقیت را بیشتر از یک دستاورد احساس کند.

شمشیر دو لبه کمال گرایی

کمال گرایی اغلب به دلیل جاه طلبی یا اخلاق کاری قوی اشتباه می شود. اما تفاوت مهمی بین تلاش سالم و کمال گرایی ناسازگار وجود دارد:

• تلاش سالم در مورد تعالی است در حالی که اجازه اشتباه و رشد را می دهد. این ناشی از انگیزه ذاتی ، کنجکاوی و مقاومت است.
• کمال گرایی ناسازگار از ترس ناشی از شکست ، قضاوت یا “کافی بودن” نیست. این سفت و سخت ، مجازات کننده است و اغلب به جای بهره وری منجر به اضطراب و استرس می شود.

چگونه کمال گرایی شما را عقب می اندازد

به جای موفقیت در موفقیت ، کمال گرایی بدون بررسی اغلب منجر به شک و تردید ، تعلل ، ناکارآمدی و حتی فرسودگی جسمی و عاطفی می شود.

۱. کمال گرایی می تواند باعث خود شک و اضطراب شود

کمال گرایی و خود انتقاد به دست می آیند. هرچه استانداردها بالاتر باشد ، قضاوت خود را سخت تر می کند. کمال گرایان غالباً احساس می کنند که در حال کاهش هستند ، حتی اگر به طور عینی موفق باشند. این یک حلقه ثابت از اضطراب ، حدس زدن دوم و نارضایتی ایجاد می کند.

ترتیب. کمال گرایی می تواند خود دلسوزی را مسدود کند

یک اشتباه کوچک می تواند فاجعه بار باشد و منجر به خود سرزنش به جای خود تأمل و دلسوزی می شود. این عدم دلسوزی خود باعث می شود که به جای یک بخش ضروری از رشد ، شکست ها مانند شکست های شخصی باشد.

۳. کمال گرایی می تواند ناکارآمد باشد

از قضا ، کمال گرایی می تواند کار را بیش از حد لازم انجام دهد. کمال گرایی می تواند منجر به تحقیق بیش از حد ، سرنگونی و بیش از حد تحلیلی شود. این می تواند منجر به مشکل در خواب و شایعه منفی شود که باعث کاهش عملکرد شناختی می شود.

۴. کمال گرایی می تواند خلاقیت و نوآوری را خنثی کند

خلاقیت در معرض خطر قرار می گیرد ، در حالی که کمال گرایی می تواند فلج کننده باشد. برخی از ریسک پذیری محاسبه شده اغلب برای دستیابی به موفقیت لازم است. توانایی تحمل عدم اطمینان بخش مهمی از رشد است.

۵. کمال گرایی می تواند منجر به استرس مزمن و فرسودگی شغلی شود

نگه داشتن خود به استانداردهای ناپایدار به معنای مداوم احساس فشار برای انجام کارهای بیشتر است. خرابی احساس وقت تلف شده است. آرامش احساس ناخوشایندی می کند. و از آنجا که کمال یک هدف غیرممکن است ، به ندرت احساس رضایت وجود دارد – فقط یک حرکت بی پایان برای بیشتربشر

مطالعات نشان داده اند که پزشکان و وکلا با تمایلات کمال گرا در معرض خطر قابل توجهی بیشتر از فرسودگی عاطفی و فرسودگی شغلی اولیه هستند.

۶. کمال گرایی می تواند شما را از بدن جدا کند

وقتی کمال گرایی به دست می آید ، بدن شما قیمت را می پردازد.

کمال گرایان غالباً فرسودگی جسمی را نادیده می گیرند و از طریق سردردها ، تنش عضلات و خستگی بدون توقف فشار می آورند. با گذشت زمان ، این محرک بی امان می تواند منجر به علائم استرس مزمن مانند میگرن ، تضعیف ایمنی ، مشکلات گوارشی و اختلالات خواب شود.

با افزایش سن ، مقاومت بدن از استرس کاهش می یابد. همان ساعات طولانی که زمانی احساس پایدار می شد ، ناپایدار می شود و هزینه نادیده گرفتن محدودیت های بدن شما شدیدتر می شود.

خلاص شدن از ذهنیت کمال گرا

اگر خود را در این الگوهای تشخیص دهید ، تنها نیستید. خبر خوب این است که کمال گرایی یک ویژگی شخصیتی نیست – این یک عادت آموخته است. می توان آن را کشف کرد ، اما انجام این کار نیاز به زمان و آگاهی دارد. کاهش کمال گرایی بی فایده به معنای این نیست که شما باید جاه طلبی یا انجام در سطوح عالی را رها کنید.

در اینجا چهار سوال کلیدی وجود دارد که از خود می پرسید تا ذهنیت خود را تغییر دهید:

۱. آیا این کار به بی عیب و نقص نیاز دارد ، یا “به اندازه کافی خوب” است؟

هر کار نیاز به کمال ندارد. برخی از پروژه ها به ۱۰۰ ٪ تلاش نیاز دارند ، در حالی که برخی دیگر ۸۰ ٪ خوب هستند. از خود بپرسید: “آیا یک ساعت اضافی در این کار نتیجه را به میزان قابل توجهی بهبود می بخشد؟ یا آیا من فقط از ناراحتی اتمام خودداری می کنم؟ “

۲. آیا من در سایر زمینه های زندگی خود هزینه کمال گرایی خود را پرداخت می کنم؟

Workaholism معمولاً در صنایع پر فشار پذیرفته می شود ، اما به سلامت و زندگی شخصی شخص می رسد.

۳. آیا من خودم باید این کار را انجام دهم ، یا بهتر است که تفویض شود؟

کمال گرایان غالباً با نمایندگی می جنگند زیرا می ترسند کنترل محصول نهایی را از دست بدهند یا احساس کنند که افراد دیگر نیز نمی توانند این کار را انجام دهند. اما رهبران موفق و موفق باید مهارت نمایندگی را به دست آورند و یاد بگیرند که به دیگران اعتماد کنند تا وقت خود را برای کارهای استراتژیک تر و با تأثیر بالا آزاد کنند. همچنین می تواند برای رشد شغلی شخص مضر باشد که در انجام کارهایی گیر بیفتد که باید در واقع به سایر نقش ها واگذار شود.

۴. چگونه می توانم خودم دلسوزی خود را ارائه دهم وقتی همه چیز به طور کامل پیش نمی رود؟

به جای پرسیدن ، “چرا این عالی نبود؟” بپرسید ، “من از این چه آموختم؟” خود دلسوزی به معنای پایین آمدن استانداردهای شما نیست-این بدان معنی است که تشخیص این مسئله بخشی از رشد است.

کمال گرایی تنها راه موفقیت نیست

دستاوردهای بالا از اشتباه ناشی نمی شود – این امر از یادگیری ، تطبیق و پابرجاست با وجود آنها ناشی می شود. هنگامی که از کمال گرایی ترسناک به سمت تعالی رشد تغییر می کنید ، استرس را کاهش می دهید ، خلاقیت را تقویت می کنید و حرفه ای را ایجاد می کنید که فقط موفق نیست-بلکه پایدار است.

Marlynn Wei ، MD ، PLLC کپی رایت © ۲۰۲۵ کلیه حقوق محفوظ است