“من را با موفقیتم قضاوت نکن، مرا با چند بار زمین خوردن و دوباره بلند شدنم قضاوت کن.” – نلسون ماندلا
تغییرات ناگهانی، مانند از دست دادن خانه خود در آتش سوزی، و تغییرات تدریجی، مانند شروع در مدرسه جدید، دانش آموزان را به طور متفاوتی تحت تأثیر قرار می دهد. احساسات عمیق از غم و ناامیدی تا امید و خوش بینی را در بر می گیرد. چه این تغییر خوب یا نه چندان خوب در نظر گرفته شود، دانش آموزان به طور فزاینده ای با هرج و مرج، عدم اطمینان و پیچیدگی زندگی در دنیای امروزی مواجه می شوند که کار آسانی نیست.
کمک به دانشآموزان برای یادگیری و به کارگیری مهارتهای مبتنی بر شواهد، که تابآوری آنها و تابآوری جوامع آموزشیشان را تقویت میکند، هسته اصلی آمادهسازی دانشآموزان برای دنیایی نامطمئن و کمک به آنها برای تبدیل چالشها به چیزی بهتر است.
تعریف تاب آوری
تاب آوری دانش آموز چیزی فراتر از بازگشت از یک آزمون ناموفق است. ما میخواهیم به دانشآموزان کمک کنیم تا مهارتها و طرز فکری را ایجاد کنند که میتواند به آنها در عبور از چالشهای غیرمنتظره و حتی سختیهای بزرگ کمک کند. البته، برخی از ما به طور طبیعی در مدیریت بحرانها بهتر عمل میکنیم – اما همه ما میتوانیم استراتژیهای مقابله مبتنی بر علم را بیاموزیم و تمام تلاش خود را برای به کارگیری آنها در هر لحظه انجام دهیم.
به دانشآموزانی مانند جردن گومز فکر کنید، که درد خود را از تیراندازی در مدرسه به جنگ صلیبی برای پایان دادن به خشونت مدرسه تبدیل کردند، یا ترینیتی کوگیل و هول منسل، که شروع به جمعآوری پول برای حیوانات آواره از آتشسوزیهای کالیفرنیا کردند. اینها نمونههای عالی برخی از دانشآموزان هستند که شروع به نگاه فراتر از خودشان کردند تا ببینند چگونه میتوانند به دیگران کمک کنند، که از نظر علمی ثابت شده است که انعطافپذیری ایجاد میکند.
تابآوری دانشآموز را میتوان بهعنوان توانایی بازپسگیری از یک چالش یا ناملایمات بزرگ تعریف کرد. توانایی ایجاد این قابلیت پیچیده و ظریف است، اما ایده ها و استراتژی های علمی زیادی وجود دارد که به دانش آموزان کمک می کند تا سطح فعلی تاب آوری خود را افزایش دهند.
روابط حمایتی
روابط حمایتی به عنوان شاخص شماره یک تاب آوری دوران کودکی در نظر گرفته می شود. دکتر بویس، دانشگاه کالیفرنیا در سانفرانسیسکو (UCSF، ۲۰۱۶) گفت: “مواد اصلی فعال کلیدی برای ایجاد تاب آوری، روابطی است که بچه ها با دیگرانی که به آنها اهمیت می دهند، دارند.” دکتر شونکف توضیح داد: “ما تحقیقات زیادی برای نشان دادن تأثیرات قدرتمند معلمان، مربیان و سایر بزرگسالان در جامعه داریم که کودکان فرصتی برای ایجاد روابط با آنها دارند” (مرکز کودک در حال رشد، دانشگاه هاروارد، ۲۰۱۶). ).
هر دانش آموزی نیاز به روابط سالم و حمایتی دارد، به ویژه در مواقع مشکل یا چالش، بنابراین می تواند احساس حمایت و توانایی برای شروع دوباره داشته باشد – صرف نظر از اینکه مشکل از تیم بسکتبال خود قطع شده یا مدرسه یا خانه خانواده اش در حال سوختن است. البته، یک شکست جزئی با یک بلایای طبیعی در مقیاس وسیع بسیار متفاوت است. با این حال، نیاز به روابط حمایتی بدون تغییر باقی می ماند.
هیچ دانش آموز، معلم یا مدرسه ای جزیره نیست. همه ما واقعاً به یک دست کمک نیاز داریم. این امر به ویژه در مواقع بحرانی که دانش آموزان (و بزرگسالان نیز) تحت تأثیر موقعیت های خود قرار می گیرند، صادق است. اما قبل از اینکه به آن نقطه برسیم – مدارس میتوانند روابط حمایتی را از طریق برنامههای دوستان، حمایت از باشگاههای تحت رهبری دانشآموزان، و ارائه یک برنامه قوی SEL، که اهمیت روابط قوی، مهربانی و مشارکت را به عنوان نمونه آموزش میدهد، تقویت کنند.
بالا بعدی
در پستهای آیندهام، لایههای پیچیده تابآوری دانشآموز را باز میکنم و چگونگی تقویت سرسختی ذهنی و مهارتهای مورد نیاز برای نتایج مثبت در مواجهه با ناملایمات را در نظر خواهم گرفت. ما بهصورت فردی و جمعی میدانیم که زندگی میتواند سخت باشد، اما وقتی مجهز باشیم، میتوانیم نتایج مثبتی داشته باشیم. با من هستی؟