هر سال از من سؤال مشابهی در مورد الکل و ماری جوانا پرسیده می شود: مصرف کدام یک خطرناک تر است؟ در حقیقت، پاسخ به این سوال دشوار است، زیرا این دو دارو عملکردهای کاملاً متفاوت و پیچیده ای در مغز دارند. همچنین، تعیین معنای واقعی «خطرناک تر» در مورد مغز، به ویژه در مقایسه با عواقب شناخته شده مصرف الکل بر بدن، دشوار است.

سازمان بهداشت جهانی اخیراً به این نتیجه رسیده است که هیچ سطحی از مصرف الکل برای سلامتی ما ایمن نیست. الکل یک ماده سمی، روانگردان و تولید کننده وابستگی است و دهه ها پیش توسط آژانس بین المللی تحقیقات سرطان در گروه ۱ سرطان زا طبقه بندی شده است. این گروه بیشترین خطر را دارد که شامل آزبست، تشعشع و تنباکو نیز می شود. به نظر می رسد که بحث در مورد الکل حل شده است.

آیا ماری جوانا بی خطر است یا مفید؟

مطالعات روی حیوانات و داده‌های جمع‌آوری‌شده از مطالعات اپیدمیولوژیک، قویاً از استفاده از ماری‌جوانا برای درمان درد مزمن یا در بیماری‌هایی با علائم ناشی از التهاب حمایت می‌کند. بنابراین، اگر به دنبال توصیه ای برای درمان علائم مرتبط با آنسفالوپاتی تروماتیک مزمن، بیماری کرون، فیبرومیالژیا، گلوکوم، بیماری التهابی روده، مولتیپل اسکلروزیس، درد مزمن یا شدید، آسیب نخاعی، آسیب مغزی تروماتیک یا کولیت اولسراتیو هستید. ، ممکن است تسکین قابل توجهی را تجربه کنید. در حال حاضر، هیچ مدرک قابل اعتمادی وجود ندارد که نشان دهد ماری جوانا بتواند هر یک از این شرایط را درمان کند. فقط می تواند شدت برخی از علائم را کاهش دهد.

خطرات و فواید حشیش به سن بستگی دارد.

مغز قبل از تولد در برابر حضور حشیش بسیار آسیب پذیر است. به طور کلی، شواهد موجود نشان می دهد که مغز نوجوان هنوز در برابر کانابینوئیدهای خارجی آسیب پذیر است. اساساً، حشیش مسیر طبیعی بلوغ مغز را تغییر می‌دهد، اگرچه به نظر می‌رسد عواقب آن کمتر از قرار گرفتن در معرض قبل از تولد باشد. شواهد ترکیبی از مطالعات متعدد انسانی و حیوانی نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض حشیش در دوران نوجوانی پتانسیل ایجاد تغییرات ظریف، اما پایدار در عملکرد و رفتار مغز را دارد. شدت آن با توجه به مدت زمان استفاده، سن در اولین استفاده و آسیب‌پذیری‌های ژنتیکی زمینه‌ای که در دوران نوجوانی بیشتر ظاهر می‌شوند، مانند آسیب‌شناسی‌های روانی مختلف، متفاوت است.

مصرف حشیش در افراد مسن رو به افزایش است. اکثر مصرف کنندگان این گروه، عمدتاً بین ۵۰ تا ۶۰ سال، شایع ترین دلیل روی آوردن به حشیش را کاهش درد ناشی از بیماری یا آسیب گزارش می کنند. اکثر بیماران گزارش می دهند که اگرچه حشیش مؤثرتر نیست، اما عوارض جانبی ناخوشایند کمتری نسبت به داروهای مسکن بدون نسخه یا نسخه ای دارد. مطالعه اخیر رابطه بین مصرف طولانی مدت حشیش پزشکی و عملکرد شناختی را در نمونه ای از بیماران میانسال و مسن با درد مزمن ارزیابی کرد. نتایج آنها نشان می دهد که استفاده از حشیش پزشکی کامل گیاهی به شناخت در بیماران مسن آسیب نمی رساند. توجه به این نکته ضروری است که این مطالعه، و همچنین اکثر مطالعات اپیدمیولوژیک دیگر، از کل گیاه به جای عصاره های خاص استفاده کرده است. مزایای اجزای خاص گیاه هنوز به طور کامل تعریف نشده است. در واقع، ممکن است کشف کنیم که بیشترین فواید را تنها می‌توان از مجموع فعالیت‌های همه اجزای گیاه دریافت کرد. تحقیقات در آزمایشگاه من نشان داده است که دوز کم روزانه شاهدانه می تواند به طور قابل توجهی التهاب مغز را کاهش دهد و نوروژنز را در سالمندان بازگرداند.