منبع: لارس اریکسون/پیکسابای

یکی از چیزهایی که انسان را از سایر حیوانات جدا می کند این است که انسان می داند مرگ آخرین مرحله زندگی است. در حالی که سایر حیوانات از احساس مرگ و میر خود در امان هستند، عقل انسان اکثر مردم را به خوبی از مراحل مختلف زندگی و تأثیرات ناشی از آنها آگاه می کند. شما آگهی های ترحیم می خوانید و در غیر این صورت وقتی کسی که می شناسید بمیرد و می دانید زمان شما نیز فرا خواهد رسید، مطلع می شوید. کافی است تا حدی از ترس و ناراحتی را در تقریباً همه ایجاد کنید.

برخی از مردم بهتر از دیگران می‌توانند با ایده مرگ کنار بیایند، و برخی نیز به شکلی استوانه‌ای مرگ – خود و کسانی که دوستشان دارند – را صرفاً به‌عنوان یک عمل نهایی می‌پذیرند که هیچ کنترلی بر آن ندارند. با این حال، کسانی که از تاناتوفوبیا (ترس شدید از مرگ یا روند مردن) رنج می‌برند، چنان خود را گرفتار اضطراب و ترس می‌بینند که زندگی روزمره آن‌ها را مختل می‌کند.

چه چیزی برای ترس؟

تاناتوفوبیا می تواند افراد در هر سنی را تحت تاثیر قرار دهد، اگرچه افراد مسن بیشتر احتمال دارد که ایده مرگ قریب الوقوع را نپذیرند. اضطراب ممکن است ناشی از ترس از یک مرگ دردناک جسمی، ایده وحشتناک عدم وجود یا انتظار از دست دادن زندگی آینده کسانی باشد که دوستشان دارید و در عین حال دلتنگ آنها نیز باشید. تاناتوفوبیا همچنین می تواند به از دست دادن شخص دیگری در اثر مرگ مربوط باشد. حتی یک فکر ساده یا یادآوری اجتناب ناپذیر بودن مرگ نیز باعث ایجاد حملات پانیک می شود و به علائم جسمی و روانی کمک می کند.

چه کسی بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرد؟

اضطراب مرگ با مشکلات روحی و جسمی متعددی مرتبط است. مطالعات روان‌شناختی نشان داده‌اند که اختلال اضطراب عمومی، اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD)، اختلالات هراس، اعتیاد، اختلال استرس پس از سانحه، فوبیا، اضطراب جدایی، اختلالات خوردن و افسردگی همگی با اضطراب مرگ در مطالعات روان‌شناختی مرتبط هستند. به عنوان مثال، رفتارهایی مانند شستن اجباری دست ها در برخی از افراد مبتلا به OCD، اجتناب اجتماعی که در اختلالات اضطراب اجتماعی رخ می دهد، و محدودیت غذایی اعمال شده توسط برخی از افراد مبتلا به اختلالات خوردن به طور قابل توجهی افزایش می یابد زمانی که اضطراب مرگ نیز یکی از علائم این شرایط باشد.

بر اساس متاآنالیز اخیر ۹۹ مطالعه، انجام شده توسط محققان دانشگاه سیدنی و مرکز اضطراب ممزیس، هر دو در NSW استرالیا، اضطراب مرگ همچنین منجر به اختلالات اضطراب جسمانی افراد مبتلا به بیماری‌ها و اختلالات جسمی می‌شود که باعث ناراحتی عمیق می‌شود. و تداخل در فعالیت های روزانه مانند آرتریت روماتوئید و بیماری های قلبی عروقی. برای این بیماران، ترس از مرگ در اثر تصادف یا حمله قلبی می تواند علائم جسمی و روانی پریشانی را تشدید کند.

در حالی که یک رابطه ثابت بین اضطراب مرگ و تقریباً تمام اختلالات اضطرابی بالینی وجود دارد، میزان تأثیر ترس از مرگ بر سلامت و رفتار هر فردی که دارای اختلال روانی یا جسمی است بستگی به میزان تمرکز اضطراب مربوط به اختلال در واقع بر مرگ دارد. به عنوان مثال، اضطراب مرگ به طور کلی رابطه قوی تری با یک اختلال اضطرابی نسبت به اختلالات مرتبط با تروما مانند PTSD دارد.

چه کاری می توانید انجام دهید؟

دانستن اینکه زمان شما روی زمین محدود به یک عمر ناشناخته است می‌تواند انگیزه‌بخش باشد، شما را مشتاق‌تر برای کشف معنا و هدف فردی زندگی‌تان کند و به شما در انجام اهداف و مسئولیت‌هایتان کمک کند. و از آنجایی که می‌دانید مرگ برای همه اتفاق می‌افتد، همچنین می‌تواند به شما کمک کند در دنبال کردن هدفی برای خیر بزرگتر احساس تنهایی کنید. اما اگر ترس شما از مرگ افراطی است، یا به طور معمول زندگی روزمره شما را خراب می کند، این فقط یک نقص خواهد بود. می توانید از یک درمانگر شناختی-رفتاری کمک بگیرید. اگر نمی دانید از کجا شروع کنید، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی اولیه خود صحبت کنید. در موارد شدید، داروهایی مانند داروهای ضد افسردگی یا مسدودکننده های بتا ممکن است همراه با درمان تجویز شوند.

برای یافتن یک درمانگر، از راهنمای درمان روانشناسی امروز دیدن کنید.