در جریان بازی پنجشنبه شب مقابل بوفالو بیلز، توآ تاگووایلوآ، مدافع اصلی تیم دلفین میامی، دچار ضربه مغزی شد که او را از بازی خارج کرد. این اولین بار نیست که این بازیکن ۲۶ ساله با مصدومیت از ناحیه سر زمین را ترک می کند. آخرین مورد سومین ضربه مغزی بود که تاگووایلوآ در طول پنج سال فعالیت خود در لیگ ملی فوتبال به آن مبتلا شد. در واقع، یکی از آسیب های قبلی او منجر به تغییر قوانین NFL بازگشت به بازی شد. و با این آخرین آسیب دیدگی سر، برخی از بازیکنان سابق تاگووایلوآ را ترغیب می کنند تا برای محافظت از سلامت مغز خود بازنشسته شود.

در اینجا آنچه باید در مورد ضربه های مغزی متعدد Tagovailoa بدانید، و چرا کارشناسان می گویند که آنها دلیلی برای نگرانی جدی است.

توآ تاگووایلوآ چه شد؟

در حین دویدن برای تاچ داون، تاگووایلوآ با قفسه سینه و بازوی ایمنی بیل، دامار هملین (که بر حسب اتفاق سال گذشته در جریان بازی دچار ایست قلبی شد و در زمین بازی دوباره زنده شد، خبرساز شد) برخورد کرد. بدن تاگووایلوآ به نظر می رسید که در هاملین مچاله می شود، قبل از اینکه به عقب بیفتد، کلاه خود را به زمین چمن می پراند. کریس نوینسکی، مدیر عامل بنیاد میراث ضربه مغزی، به یاهو لایف می‌گوید: «سر توآ به شدت به طرفین تکان می‌خورد و وقتی روی زمین می‌رفت، چیزی را نشان می‌داد که به آن حالت شمشیربازی می‌گویند، یعنی بیهوش بود». وضعیت شمشیربازی «در اصل یک رفلکس عمیق در مغز است که باعث می‌شود یکی از بازوهای او مستقیم برود و مشتش به سمت بالا جمع شود. این نشان می دهد که ساقه مغز درگیر شده است و نشانه ای از ضربه مغزی شدیدتر است.

تاگووایلوآ در نهایت بدون کمک از زمین خارج شد، اما در عرض چند دقیقه تشخیص داده شد که دچار ضربه مغزی شده است. مایک مک دانیل، سرمربی دلفین ها گفت تاگووایلوآ در جریان کنفرانس مطبوعاتی پس از بازی روحیه خوبی داشت، اما هنوز مشخص نیست که این بازیکن چه زمانی به بازی باز می گردد.

چرا این یک معامله بزرگ است

ضربه مغزی یا ضربه مغزی می تواند بر نحوه عملکرد مغز تأثیر بگذارد. کارشناسان می گویند که ضربه های مغزی متعدد، مانند تاگووایلوآ، احتمال بیشتری دارد که این کار را انجام دهد. و نوینسکی مشکوک است که او احتمالاً بیش از سه آسیب از این دست داشته است. او می‌گوید: «او در دو سال گذشته در NFL سه مورد تشخیص داده است. او قبل از NFL حرفه ای طولانی داشت. هرچه بیشتر ضربه های مغزی بخورید، خطر ابتلا به مشکلات شناختی و سلامت روانی در آینده بیشتر می شود.

به گفته Penn Medicine، ضربه مغزی می تواند باعث سردرد، تغییر در هوشیاری، از دست دادن هوشیاری، از دست دادن حافظه و تغییر در تفکر شود. در موارد نادر، این اثرات می‌توانند طولانی‌مدت باشند یا به مشکلات و بیماری‌های عصبی شدیدتر از جمله تشنج، تغییرات خلقی یا شخصیتی و مشکلات حرکتی یا تعادلی تبدیل شوند. اما کارشناسان می گویند با هر ضربه مغزی اضافی، احتمال اینکه ضربه بعدی شدید باشد افزایش می یابد.

یک مطالعه نشان داد که ورزشکارانی که سابقه سه ضربه مغزی یا بیشتر دارند به طور قابل توجهی بیشتر احتمال دارد هوشیاری خود را از دست بدهند، از دست دادن حافظه یا “تغییرات وضعیت ذهنی” بیش از پنج دقیقه طول بکشد. مطالعه دیگری نشان داد کسانی که سه بار یا بیشتر ضربه مغزی داشته اند، در اواخر زندگی عملکرد مغزشان بدتر از کسانی است که کمتر یا بدون ضربه مغزی داشته اند. دکتر الکساندر خالسی، جراح مغز و اعصاب دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو، به یاهو لایف می گوید: «شکی نیست که وقایع مکرر ضربه مغزی شدید شما را در معرض خطر ابتلا به بیماری شدید عصبی در آینده قرار می دهد.

در موارد شدید، ضربات مکرر به سر می تواند منجر به یک بیماری مغزی دژنراتیو به نام انسفالوپاتی تروماتیک مزمن (CTE) شود. به گفته بنیاد میراث ضربه مغزی، علائم عبارتند از تغییرات رفتاری و خلقی، از جمله پرخاشگری، مشکلات کنترل تکانه و پارانویا، و همچنین تغییرات شناختی که بر حافظه و قضاوت تاثیر می گذارد و مشکلات خواب.

اکثریت قریب به اتفاق افرادی که با CTE تشخیص داده می شوند، ورزشکارانی هستند که ورزش های تماسی مانند فوتبال یا راگبی، و همچنین اعضای خدمت سربازی (و کمتر قربانیان خشونت) انجام می دهند. این برای افرادی اتفاق می افتد که صدها ضربه به سر خود متحمل شده اند، که ممکن است شامل ضربه مغزی باشد. اما بعید است که چند ضربه مغزی به تنهایی منجر به این بیماری شود. نوینسکی می گوید: “همبستگی آماری بین تعداد ضربه های مغزی تشخیص داده شده و CTE وجود ندارد.” “با این حال، CTE در حال حاضر یک نگرانی است، زیرا ۹۱.۷٪ از بازیکنان NFL مورد مطالعه CTE داشته اند و بسیاری از آنها هرگز ضربه مغزی را تشخیص نداده اند.”

بازیکنان می توانند در طول دوران حرفه ای خود ضربه های مغزی زیادی را تحمل کنند. NFL بالاخره در تلاش است تا آن را تغییر دهد.

در سال ۲۰۰۷، یک متخصص عصبی پزشکی قانونی برای اولین بار نشانه هایی از آسیب شبیه به CTE را در مغز بازیکن فقید NFL آندره واترز، که ماه ها قبل در اثر خودکشی فوت کرده بود، کشف کرد. در سال‌های بعد، آسیب‌شناسان به این نتیجه رسیده‌اند که چندین بازیکن سابق NFL که بر اثر خودکشی جان خود را از دست داده‌اند، از CTE رنج می‌برند، از جمله مواردی از قتل و خودکشی. تجزیه و تحلیل مغز آرون هرناندز، که سابقاً با میهن پرستان نیوانگلند بود که پس از محکومیت او به قتل در سال ۲۰۱۳ با خودکشی جان خود را از دست داد، CTE را نیز نشان داد.

نادیده گرفتن ارتباط بین صدمات مکرر مغزی ورزشکاران و اعمال خشونت‌آمیز بعدی، حسابی برای NFL بود. نوینسکی می‌گوید: «NFL هر سال ضربه‌های مغزی را جدی‌تر می‌پذیرد. فقط ۱۵ سال پیش ما مجبور شدیم با آنها بجنگیم تا بازیکنان پس از بیهوش شدن آنها از بازی خارج شوند.” برای مثال، برت فاور، مدافع سابق، ادعا می کند که در طول دوران حرفه ای خود در NFL، هزاران ضربه مغزی را متحمل شده است. اکثر آنها تشخیص داده نشده بودند – و این دقیقاً همان مشکلی است که نوینسکی همچنان به آن باز می گردد.

NFL در سال ۲۰۱۱ پروتکل های جدیدی را برای تشخیص ضربه مغزی احتمالی در زمین، تشخیص هر چه سریعتر آنها، نگه داشتن متخصصان مغز و اعصاب در حین بازی، و فوراً کنار گذاشتن و ارزیابی هر بازیکنی که مشکوک به ضربه مغزی باشد، معرفی کرد (اگرچه لیگ به طور رسمی آن را به رسمیت نمی شناسد. ارتباط بین ضربه مغزی در زمین و CTE تا سال ۲۰۱۶). همچنین میلیون‌ها دلار از NFL صرف تحقیقات برای بهبود ایمنی بازیکنان شده است، از جمله با کلاه‌های محافظ، کلاه‌های ویژه‌ای که برای جذب بخشی از نیروی ضربه طراحی شده‌اند.

اما برای Tagovailoa – که در طول یک بازی ۲۰۲۲ یک فرود سخت داشت، و چهار روز بعد یک فرود دیگر، که منجر به اولین تشخیص ضربه مغزی او شد و NFL را بر آن داشت تا پروتکل‌های ضربه مغزی خود را به روز کند – این نگرانی وجود دارد که آسیب ممکن است قبلاً وارد شده باشد.

اکنون برخی از بازیکنان و کارشناسان سابق از تاگووایلوآ می خواهند تا برای حفظ سلامت عصبی خود بازنشسته شود. نوینسکی – که خودش یک کشتی‌گیر بازنشسته است – می‌گوید که فکر نمی‌کند این کار هنوز ضروری باشد، و خاطرنشان می‌کند که بازیکنان دیگر پس از ضربه‌های مغزی، حرفه‌ای موفق داشته‌اند. اما او اضافه می کند که قابل تامل است. نوینکسی می‌گوید: «من قویاً پیشنهاد می‌کنم با خانواده‌اش گفت‌وگویی داشته باشد تا ببیند آیا فوتبال ارزش پولش را دارد یا باید حالا دومین حرفه‌اش را شروع کند».

او می افزاید: «ما از قبل می دانیم که هر سال بازی کردن فوتبال، شانس توسعه CTE را افزایش می دهد. وقتی خطر سندرم پس از ضربه مغزی یا یک اختلال روانی جدید ناشی از ضربه مغزی را اضافه می‌کنید، زمان خوبی است که به یاد داشته باشید که ما فقط یک مغز داریم و زمانی که آسیب ببیند، لزوماً نمی‌دانیم چگونه آن را برطرف کنیم.